Home 
nieuws Artikelen na 14 april Plus perikelen
nieuws Artikelen na 14 april Plus perikelen
| Plus perikelen |
 |
| donderdag 23 april 2009 | |||
Er is een debat ontstaan - tijdens en na de sluiting, op het 'world draughts forum ' en op andere plaatsen - over de plusremises als het criterium bij gelijk eindigen en de wijze waarop Ron Heusdens Alexander Baljakin de laatste een plusremise gaf. Beiden hebben zich inmiddels uitgelaten over de wijze waarop de plusremise tussen de twee tot stand kwam. Rons reactie op het 'world draughts forum':Even mijn ei kwijt. Ik heb weliswaar de plusjesregeling ondersteund, maar ben er nooit een groot voorstander van geweest. Liever zou ik een uitslag van anderhalf half zien. Dan speel je ergens voor. En dat mag dan wat mij betreft ook in de rating verwerkt worden. Ik vind die plusjes zo halfslachtig. Tegen Hein had ik gisteren na de 50e zet een kansrijke stand. We zater er echter allebei doorheen en na een terugruiltje van mij, waarbij ik mijn kansen op overmacht verspeelde, was de stand remise. Ik had zelfs niet gezien, dat ik in de eindstand geen dam op 5 kon halen, vanwege afname. Ik wilde al remise voorstellen, toen ik aan de plusjes dacht. Zelf had ik er geen baat bij, maar Roel wel. En inderdaad was damhalen op 4 een plusje. Niet op gespeeld, maar toevallig tot stand gekomen. Hein is weliswaar een vriend van mij, maar ik denk dat hij boos op mij zou worden, als ik hem een gewone remise had voorgesteld en hem op die manier had bevoordeeld. Eerder in de partij, was hij aan lager wal geraakt, maar ik was nog niet zeker van mijzelf. Sven tegen Roel was al remise en Boudewijn stond verloren tegen Wim. Als op dat moment ook Alexander niets had tegen Jochem, zou ik Hein een plusremise voor hem hebben voorgesteld. Volgens mij volkomen legaal, omdat ik voor mijn eigen kansen mag gaan. Hein zou op die manier dan wel een WK ticket cadeau krijgen. Laakbaarder wordt het natuurlijk, als alles remise zou zijn geworden, ik hem een plusremise cadeau doe in het eindspel. Overigens kun je dan ook verdedigen, dat ik voor mijn eigen kansen ga, omdat Alexander nou eenmaal sterker is dan Hein en ik dus liever met Hein naar het WK ga. Allemaal geen wenselijke uitspattingen van die plusremises. Een minnetje heeft ook geen negatief effect op je rating, dus je kunt het zomaar weggeven. Dan over mijn partij tegen Alexander. Het was een spannende partij van aanval versus omsingeling. Volgens Rob zelfs de beste partij van het tournooi. Toen iets voor de tijdcontrole, de muziek uit de stelling was, had ik nog een paar minuten. Ik kon doorspelen, want de stelling was op dat moment niet minder voor mij, of ik kon direct remise maken en daar bij ook gelijk de zetten halen. Omdat ik mijzelf in tijdnood nooit zo vertrouw koos ik voor het laatste. Na de 50e zet had ik daar spijt van, want de stelling was dan wel dood remise, maar een plusje voor Alexander behoorde nog wel tot de mogelijkheden. Ik ging er nog eens goed voor zitten en wist uiteindelijk de schade tot 2 schijven te beperken. Ik had de lange lijn en mijn schijf op 16 hoefde ik niet weg te geven. Ik moest alleen niet in een 1 om 2 lopen of een 2 om 1. Voor een GMI moet dat te doen zijn. Ik wachtte op het remiseaanbod, maar dat kwam niet. Ik moest nog naar een verjaardag in Dinteloord en begon mij behoorlijk te ergeren. Ten onrechte!! Hij heeft het volste recht om door te spelen, ook al is dat dan niet mijn stijl. We bleven doorspelen tot de arbiter kwam met een nieuw notatiebiljet. Toen knapte er iets in mij. Mijns inziens kreeg ik de volledige kleuterbehandeling. Ik heb toen gezegd, dat als hij op die maniet een plusje wil, hij hem van mij kan krijgen. En stik er maar in dacht ik bij mijzelf. De rest van de week ben ik kwaad geweest op Alexander. Dat is ondertussen voorbij. Ik heb dit volkomen aan mijzelf te wijten. De kosmos straft direct, door deze waanzinnige actie van mij optimaal te bestraffen. Zonder deze actie was ik ongedeeld eerste. Ik heb mij de rest van de week ook zorgen gemaakt, dat dit plusje doorslaggevend kon zijn voor een WK ticket. Dat is uiteindelijk gelukkig niet gebeurd. Dat had ik mijzelf nog het meest verweten. De desbetreffende gedupeerde had dan het volste recht boos te zijn op mij. Grappig is nog te vermelden dat Martijn zich bij mij verontschuldigde, omdat hij zich zo slecht verdedigd had in de 11e ronde tegen Alexander. Nou, dat hoeft echt niet. Wat wil je na bijna 6 uur spelen en zolang het maar niet expres gebeurd. Je moet spelen voor wat je waard bent. Resumerend heb ik net zoveel recht op de titel als Alexander, maar vorig jaar was dat andersom. Alexander gefeliciteerd!!  Alexanders reactie (nog niet eerder gepubliceerd):Ik besloot om dit stukje te schrijven omdat de 'debatten' over mijn partij tegen Ron Heusdens gaan maar door- en doorgaan. Niet onbegrijpelijk, want ons resultaat bepaalde uiteindelijk wie kampioen werd. Onbegrijpelijk, omdat niet iedereen de moeite neemt alle aspecten mee te wegen. Ik maakte in de partij een fout (57.9-3). Een dam op 4 zou veel grotere kansen op een plusremise opleveren. Ik was teleurgesteld en wilde niet meer veel meer denken. Ik besloot eerst twee dammen te halen, schijf 45 naar 29 te brengen, de dammen naar de velden 27 en 26 te brengen en pas dan weer te rekenen - heb ik winstkansen of niet. Ik speelde nooit in Delft en ik heb weinig ervaring om in drie-om-eens. Daarom wilde ik niet meteen na 61... 15x24 naar de pluswinst zoeken, maar in comfortabeler omstandigheden met twee dammen op het bord. Dus Ron zou nog drie zetten in de slotstand moeten doen en daarvoor zou ik remise aanbieden, maar pas na volledig onderzoek. Ook Ron zou remise kunnen aanbieden en ik zou dit voorstel na een minuut of tien zeker accepteren. Deze tijd had ik nodig om te erkennen dat de stand geen pluswinst meer bevatte. Op het World Draughts Forum schrijft men dat dit een doodremise eindspel was. En analytisch moeten we erkennen dat dit inderdaad zo is. Maar waarom dan dacht Ron voor zijn laatste zet bijna één minuut na en ging zijn hand diverse keren naar zijn dam en trok hij die weer terug? De spanning was groot en zelfs een doodremise stand kan wel degelijk kansrijk lijken. Er is een groot verschil tussen analytisch denken en analyseren en zelf achter het bord zitten, met een hele partijgeschiedenis achter je. Ron bood een plusremise aan, omdat hij, zo zei hij, naar een verjaardag moest. Ik speelde echter door en dat verhinderde zijn eigen geplande vertrek. Daarom (?!?) werd hij zeer boos op mij. Maar hij speelde zelf in de twaalfde ronde tegen Hans Jansen door in een nog honderd malen kanslozer eindspel dan dat van ons. Niemand noemt dat onsportief. Gelukkig voor Hans had hij echter geen andere activiteit buiten het NK op het programma staan en lukte het Ron niet een plusje te 'stelen'… Na een 'objectieve' discussie op het forum over deze remise betwijfel ik niet dat over een paar jaar, wanneer computers zullen kunnen bewijzen dat de beginstand remise is, we de volgende post op het forum zien: ‘Schandalig! In een twintig tegen twintig, analytisch een doodremise stand, speelde Baljakin door en won tegen Heusdens. Onsportief! Een gestolen punt! Alexander moet dat zelf begrijpen en een verzoek indienen om het resultaat van 2-0 naar 1-1 om te zetten.’ Ik heb nog een opgave. We nemen we volgende situatie. Je hebt drie dammen tegen één vijandelijke dam. Voor de tijdcontrole moeten nog vijf zetten gedaan worden, maar je tegenstander heeft nog slechts twee seconden. Hoeveel dammers zouden in deze situatie met drie dammen op winst te spelen? Ik denk 99 procent, ondanks dat dit onsportief (?) is. Ik had dezelfde situatie in mijn partij tegen Ron- twee dammen en een schijf en Ron had geen tijd (hij moest naar een feestje?). Waarom mag ik niet dan verder spelen? Iedere dammer mag op zijn niveau een keus maken, maar ik maak mijn keuzes in een NK, een WK of in de Ereklasse.
|